در راه زندگی شکستم چو شیشه یی
زانو زدم چو قطره یی در پای صخره یی
در جمع دوستان بودم بلبل و گلی
تنها شدم چو مرغ پر و بال شکسته یی
دیوار از سکوت کشیدم به دور خویش
خاموش شدم چو نغمه یی از یاد رفته یی
آتش زنم به حلقه یی یاران بیوفا
ماتم کنم به رشته از هم گسسته یی
:: بازدید از این مطلب : 243
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
