کشور‌های عضو اتحادیه عرب

مصر، عراق، یمن، لیبی، مراکش، تونس، امارات متحده عربی، بحرین، قطر، عربستان، الجزایر، لبنان، موریتانی، اردن، کومور، اریتره، سومالی، سوادن، عمان و الگو

مقر این ااتحادیه در قاهره مرکز کشور مصر بود زبان رسمی ان عربی است 22 کشور عربی اعضا این ااتحادیه میباشد تاسیس ان در 22 مارچ 1945 میباشد مساحت این ااتحادیه  ۱۳,۹۵۳,۰۴۱ ک‌م^{۲  و جممعیت ان بالغ بر}  ۳۳۹٬۵۱۰٬۵۳۵ پول رسمی ان پول 21 کشور عضو میباشد

ااتحادیه كشورهای عربی (جامعة الدول العربية)(به انگلیسی: League of Arab States)، نام مجموعه‌ای از کشورهای جنوب غربی آسیا و شمال و شمال غربی آفریقا تشکیل شده است .این ااتحادیه در ۲۲ مارس ۱۹۴۵ و با حضور ۶ عضو به نام‌های مصر، عربستان، عراق، سوریه، لبنان، یمن و اردن تأسیس شده‌است و در حال حاظر ۲۲ کشور عربی در آن عضویت دارند. سنگ بنای این سازمان به پیشنهاد آنتونی ایدن نخست وزیر انگلیس و بعد از جنگ دوم جهانی گذاشته شده‌است.

کشور های عضو ااتحادیه اروپا

 اتریش •  بلژیک •  بلغارستان •  قبرس •  جمهوری چک •  دانمارک •  استونی •  فنلاند •  فرانسه • آلمان •  یونان •  مجارستان •  ایرلند •  ایتالیا •  لاتویا •  لیتوانی •  لوکزامبورگ •  مالت •  هالند •  لهستان •  پرتغال •  رومانی •  اسلواکی • اسلوونی •  اسپانیا •  سوئد •  بریتانیا* سوئیس

ااتحادیه اروپا یک ااتحادیه اقتصادی-سیاسی است که از ۲۷ کشور اروپایی تشکیل شده‌است. منشا ااتحادیه اروپا به جامعه اقتصادی اروپا که در سال ۱۹۵۷ با توافقنامه رم بین ۶ کشور اروپایی شکل گرفت، باز می‌گردد. از آن تاریخ با اضافه شدن اعضای جدید، ااتحادیه اروپا بزرگ‌تر شد. در سال ۱۹۹۳، توافق ماستریخت چارچوب قانونی کنونی ااتحادیه را پایه گذاری کرد.

ااتحادیه اروپادر سال ۱۹۹۹ واحد پول مشترکی به نام یورو را معرفی کرد که در ۱۵ کشور حایگزین پولهای ملی شده است. ااتحادیه اروپا با ۵۰۰ میلیون شهروند ۳۱٪ تولید ناخالص داخلی سال ۲۰۰۷ در جهان را تولید کرده‌است. (۱۵٫۸ تریلیون دلار)

۲۱ کشور از اعضای ااتحادیه اروپا عضو ناتو می‌باشند.

ااتحادیه در حال حاضر بازار واحد مشترکی دارد که موارد زیر را در بر می‌گیرد: ااتحادیه گمرکی، واحد پول – یورو- که تحت ادارهٔ بانک مرکزی اروپاست ( و تا کنون ۱۲ کشور از ۲۷ کشور عضو آن را پذیرفته‌اند، سیاست مشترک کشاورزی، سیاست مشترک تجارت و سیاست مشترک شیلات. سیاست مشترک خارجه و امنیت نیز به عنوان دومین ستون از سه ستون ااتحادیه اروپا شکل گرفت. قرارداد شنگن کنترل روادید را لغو کرد، ایستهای گمرکی نیز در بسیاری از مرزهای داخلی برداشته شد و امکان رفت و آمد شهروندان ااتحادیه اروپا برای زندگی، مسافرت، کار و سرمایه گذاری بیشتر شد.

مهمترین نهادهای EU عبارتند از: شورای ااتحادیه اروپا، کمیسیون اروپا، دادگاه اروپا، کنگره اروپا، شورای اروپا و بانک مرکزی اروپا. اصل و ابتدای پارلمان اروپا بر می‌گردد به دههٔ ۱۹۵۰ و معاهده‌های پایه گذاری، از سال ۱۹۷۹ اعضای این ااتحادیه توسط نمایندگان کشورهای عضور انتخاب می‌شوند. هر ۵ سال یکبار انتخابات برگزار می‌شود که شهروندان کشورهای عضو ااتحادیه اروپا می‌توانند در آن شرکت کرده، رای دهند. فعالیتهای ااتحادیه اروپا اکثر سیاستهای عمومی را تحت پوشش قرار می‌دهد، از سیاست اقتصادی گرفته تا امور خارجه، دفاع، کشاورزی و تجارت. با این حال، گسترهٔ قدرت آن در حوزه‌های مختلف بسیار متفاوت است. در برخی حوزه‌ها ااتحادیه مانند فدراسیون عمل می‌کند (برای مثال در مسائل پولی، کشاورزی، تجاری، محیط زیست و سیاستهای اقتصادی و اجتماعی) و در دیگر حوزه‌ها مانند یک سازمان بین المللی ( برای مثال در امور خارجه).