گروه سیاسی- محمد مهدی تهرانی: در فضای سیاسی کشور به‌ویژه بعد از انتخابات دهم خواه‏نا‏خواه سهجریان سیاسی شکل گرفت. نخست جریانی بود که از همان آغاز یا اعتقادی بهجریان سوم تیر نداشت و احمدی‏نژاد را از همان آغاز ولایتمدار(!)نمی‏دانست، جریانی که نمی‏توانست رویشی اینگونه را در جریان اصولگرایی وفراتر از خود ببیند و ارج نهد یا به واسطه برخی دلخوری‏ها دولت را دشمنخود می دید و تا کنون بنا بر مصلحت سکوت کرده بود. این جریان در آستانهانتخابات دهم نیز تصریح کرد که به زودی به مواجهه صریح برخواهد خواست وتمام تلاش خود را خواهد کرد که دولت را از گردونه اصولگرایی خارج کند.

جریان دوم جریانی بود که در ارتباط بابرخی دستگاه‏ها یا چهره‏های دولتی شکل گرفت و حاضر به پذیرش هیچ نقص وخطایی در دولت نبود. مطلق‏نگری در مورد دولت و آسیب‏زدن به آن به واسطهبرخی فعالیت‏های افراطی از مشخصه‏های این جریان است.

اکنون و در این شرایط اما جریان سوم بهنظر می‏رسد بیش از پیش نیازمند بازسازی خود باشد. جریانی که در حرکتیانقلابی، سوم تیر را رقم زد و در وقایع بعد از انتخابات دهم نیز مفتخر بهدریافت مدال عمار یاسر شد. این جریان، جریانی است که صد‏ در ‏صد نقشه راهخود را از رهنمودها و مواضع رهبری اقتباس می کند و از برخوردهای سلیقه‏ایبا مواضع رهبر انقلاب نیز تبری می‏جوید. در واقع این جریان مانند برخیدیگر، قسمت‏هایی از سخنان رهبری را که نمی‏پسندد، حذف نمی‌كند، بلکهفرمایشات ایشان را در حکم یک کل و یک مسیر می‏بیند و می‏کوشد خود را باسخنان رهبری تنظیم کند نه سخنان رهبری را با مواضع خود.